فرموده است : و لا منهج واضح .
يعنى هيچ آيين درست و راه صحيحى كه به سوى خدا رهنمون شود ، و از شايبه اباطيل خالى و شايسته پيروى باشد در آن زمان وجود نداشت .
پس از اين امير مؤمنان ( ع ) به تقوا و پرهيز از نافرمانى خدا سفارش مىكند ، و مردم را از دنيا بر حذر مىدارد ، و براى اين كه نفرت مردم را نسبت به آن برانگيزد به ذكر معايب آن مىپردازد ، اين كه فرموده است : فإنّها دار شخوص ( سراى كوچ كردن ) است ، زيرا انتقال از آن ضرورى و اجتناب ناپذير است و محلّة تنغيص براى اين كه خوشيهاى آن با رنجها و بيماريها آميخته است بلكه چنان كه گفته شده لذّت در دنيا همان خلاصى از رنج است .
[ 794 ]