فرموده است : و ارتهن عليه أنفسهم .

يعنى : خداوند آنان را در گرو عمل به قرآن و وفاى به اين پيمان قرار داده ،

چنان كه فرموده است : « فَمَنْ نَكَثَ فَإنَّمَا يَنْكُثُ عَلَى نَفْسِهِ وَ مَنْ أوْفَىَ بمَا عَاهَدَ عَلَيْهُ اللّهَ فَسَيُؤْتيْهِ أجْرًا عَظِيْمًا [ 9 ] » در جمله أتمّ به نوره مراد نور هدايت خداوند بر خلق است ، و نورى را كه خداوند تمام و كامل فرموده ، نور نبوّت است كه در آيه شريفه « يُرِيْدُوْنَ أَنْ يُطْفِئُواْ نُوْرَ اللّهِ بأفْوَاهِهِمْ وَ يَأبَى اللّهُ إلاَّ أنْ يُتِمَّ نُوْرَهُ [ 10 ] » به آن اشاره شده است ، إطفاء و يا خاموش كردن نور خدا ، عبارت از سخنان ناروايى است كه مشركان درباره پيامبر ( ص ) خدا بر زبان جارى مى‏كردند و مى‏گفتند : او آموزش ديده ، ديوانه ، جادوگر و دروغگوست ، و قرآن افسانه‏هاى پيشينيان است كه او آنها را نوشته است .

جمله أكمل به دينه نيز داراى همان معنايى است كه براى أتمّ به نوره ذكر شد .