فرموده است : فسبحان . . . تا فى بطنها .

اين سخنان خداوند را از نظر علم او كه بر همه اشياء كلّى و جزيى احاطه دارد از شايبه خلاف تنزيه مى‏كند ، منظور از مطأطئات گوديهاى زمين است ، مراد از و ما يتجلجل به الرّعد ( آنچه رعد صدا مى‏كند ) تسبيح رعد است كه در قرآن آمده است : « و يُسَبِّحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِهِ [ 2 ] » و اين تسبيح ، زبان حال رعد است كه با بانگ و نهيب خود بر كمال قدرت خداوند كه ابرها را مسخّر كرده و در كنار هم گرد آورده و به صدا در آورده گواهى مى‏دهد ، و پيش از اين سبب پيدايش رعد را شرح داده‏ايم .