فرموده است : لم يمنع . . . تا القمر .

[ 705 ]

واژه سجف و جلابيب را براى پوشش سياهى شب استعاره فرموده و مناسبت آن روشن است ، و اين كه از ميان ستارگان ، ماه را اختصاص به ذكر داده براى اين است كه ماه از آيات بزرگ الهى است ، تقابل ميان روشنى و تاريكى مقابله عدم و ملكه است ، و هر يك از اين دو به وجود سبب خود موجود ، و به عدم سبب خود معدوم مى‏گردد و بر طرف شدن يكى به سبب وجود ديگرى نيست ، و آشكار است كه در اين صورت روشنايى ماه و ستارگان ، مانع وجود و تحقّق تاريكى شب نيست بلكه روز و شب بر حسب تعاقب اسباب آنها كه در نهايت به قدرت صانع حكيم جلّت قدرته منتهى مى‏شود ، از پى هم در مى‏آيند .