فرموده است : لا تدركه العيون . . . تا آخر .
اين سخنان حقّ تعالى را از اين كه با چشم سر ديده شود تنزيه مىكند ، و كيفيّت رؤيت او را كه ممكن است شرح مىدهد ، زيرا خداوند مبرّا از جسميّت و لوازم آن از قبيل جهت است تا چشم سر بتواند به آن متوجّه شود و او را بنگرد و تنها ديده عقل است كه مىتواند او را ببيند و درك كند ، از اين رو ديدن او را با حسّ بصر نفى ، و رؤيت او را با چشم دل اثبات مىكند ، و اين همان معناى عبارت لا تدركه العيون تا بحقايق الإيمان مىباشد ، منظور از حقايق ايمان ، اركان ايمان است كه عبارت از اقرار به هستى و يگانگى خداوند و ديگر صفات و اسامى حسناى اوست ، و از جمله اينها اوصافى است كه آن حضرت براى خداوند بر شمرده و او را بدين ويژگيها شناخته است :
