فرموده است : و لو أنّ النّاس . . . تا كلّ فاسد .
اين سخنان گوياى اين است كه با نيّت راست و قلب مشتاق به خدا پناه بردن ، و از هر چه جز اوست گسستن ، انسان را آماده مىكند كه خداوند خواستهاى او را بر آورد ، خواه اين كه مطلوب او برگشت نعمت از دست رفته و يا درخواست نعمتهايى تازه باشد و يا خواهان اين باشد كه سختى و بدبختى از او دور شود ، و يا بخواهد اينها بر دشمنش فرود آيد ، مراد از ردّ شارد برگشت نعمت از دست رفته ، و منظور از اصلاح فاسد ، به صلاح آوردن ساير احوال است .