شرح
خطاب آن حضرت به كسانى است كه از اقدام آن بزرگوار در پذيرش حكمين انتقاد مىكردند و خود آنها پيش از اين به آن رضا داده بودند ، اين كه فرموده است :
جمعيّت آنها بر اين اتّفاق كردند كه دو نفر به داورى برگزيده شوند ، مراد ابو موسى اشعرى و عمرو بن عاص است ، و آن حضرت شرط كرده بود كه اين دو نفر پايبند حكم قرآن باشند ، و از آن تجاوز نكنند و زبان و دل آنها با كتاب خدا باشد ، واژه قلوب مجازا از باب ناميدن مسبّب به نام سبب بر خواستهاى اختيارى اطلاق شده است چنان كه خداوند متعال فرموده است : « فَقَدْ صَغَتْ قُلُوبُكُمَا » ، و موافقت آن بزرگوار با حكميّت مشروط به اين شرط بود ، و اينك اعلام مىكند كه اينها شرط مذكور را رعايت نكرده ، و از كتاب خدا دور شده ، و حقّ را با اين كه مىديده و مىدانستهاند رها ساخته ، به پيروى از خواهش نفس از راه عدل و حقّ بيرون رفته و به جور و انحراف گراييدهاند .
