فرموده است : حاول القوم . . . تا ينبوعه .

منظور از قوم ، طايفه قريش است ، و مصباح انوار آلهى استعاره براى برگزيدگان خاندان پيامبر اكرم ( ص ) است . همچنين ينبوعه ( چشمه آن ) براى آنها استعاره است زيرا آنان معدن دين و پايه‏هاى آنند ، و مناسبت هر دو استعاره روشن است . مقصود آن حضرت از اين سخنان اين است كه آنان كوشيدند خلافت را از جايگاه خود بيرون برند ، و اين امر را از معدن آن و شايسته‏ترين محلّ خود كه خاندان پيامبر ( ص ) است زايل و خارج سازند . واژه شرب ( آبشخور ) براى امر خلافت ، و لفظ جدح ( آميختن ) براى تيرگى و كشمكش واقع ميان مردم به خاطر اين امر ، و واژه و بيى‏ء ( وبادار ) به ملاحظه اين كه موضوع خلافت سبب بروز نابودى و كشتار ميان آنان مى‏گردد ، استعاره شده است .