فرموده است : يرجو اللّه في الكبير . . . تا يعطى الرّب .
اين عبارت در حكم قياس ضمير است كه صغراى آن جمله يرجوا لعباد في الصّغير مىباشد و كبراى مقدّر اين است كه هر كس اين چنين باشد شايسته است
ضرب اوّل از شكل دوّم است ، زيرا اين ضرب مركّب از موجبه كليّه و سالبه كليّه است و نتيجه آن سالبه كليّه است . منطق مظفّر ( مترجم )
[ 516 ]
نسبت به پروردگار خود با اميدهاى بزرگى كه به او دارد كوشاتر و رفتارش از آنچه با مخلوق كه بندگان اويند دارد بالاتر و خاضعانهتر باشد ، و صغرا در اين قياس مسلّم است ، زيرا آنچه مشهود و محسوس است اين است كه تلاش و كوشش مردم در قبال اميدها و درخواستهايى كه از يكديگر دارند خيلى بيشتر و جدّىتر از سعى و كوششى است كه در برابر آرزوهاى خود از خداوند متعال انجام مىدهند ، و در مورد كبرا نيز فطرت و سرشت انسان حكم مىكند در برابر كسى كه بزرگترين مرجع اميد است ، آنچه را از نظر كميّت و كيفيّت در خور مقام اوست وسيله قرار داده و به كار بسته شود .