ترجمه
« آيات كريمه قرآن درباره آنها ( اهل بيت ( ع ) نازل شده است ، آنان گنجهاى رحمت پروردگارند ، اگر به سخن آيند راست مىگويند ، و اگر
[ 4 ] سوره بقره ( 2 ) آيه ( 189 ) يعنى : . . . و اين كه از در وارد خانهها شويد و از نافرمانى خدا بپرهيزيد .
[ 456 ]
خاموشى گزينند كسى بر آنان در سخن پيشى نمىگيرد ، بايد پيشتاز قوم به مردم خود راست گويد ، و خردش را به كار بندد ، و فرزند ديار آخرت باشد ،
زيرا از آن جا آمده و به آن جا باز مىگردد ، پس آن كه با ديده دل مىبيند و با بينش عمل مىكند بايد پيش از شروع در كار بداند عملى را كه انجام مىدهد به زيان اوست يا به سود او ؟ اگر به سود اوست آن را به جا آورد ، و اگر به زيان اوست از آن باز ايستد ، زيرا كسى كه ناآگاهانه دست به كارى مىزند ، مانند كسى است كه در بيراهه گام برمىدارد ، و چنين كس هر چه بيشتر از راه روشن دور مىشود ، بيشتر از مقصود خود دور مىافتد ، امّا كسى كه آگاهانه به كارى مىپردازد ، مانند رهروى است كه در راه روشن حركت مىكند ، از اين رو بيننده بايد بنگرد كه آيا به سوى مقصود رهسپار است يا در حال برگشت از آن است .
بدان هر ظاهرى باطنى همانند خود دارد ، پس هر چه ظاهرش نيكوست باطنش نيز نيكو و پاكيزه است ، و هر چه ظاهرش پليد است باطنش نيز چنين است ، پيامبر راست گفتار ( ص ) فرموده است : گاهى خداوند بندهاى را دوست مىدارد ، و با كردارش دشمن است ، و زمانى كردار بندهاى را دوست مىدارد و با بدنش دشمن است .
و بدان هر كارى را نموّ و رويشى است ، و هر روييدنى از آب بىنياز نيست ، و آبها گوناگون است ، هر چه با آب پاكيزه آبيارى شود درختش نيكو و ميوهاش شيرين است ، و آنچه با آب آلوده آبيارى گردد ، درختش ناپاك و ميوهاش تلخ خواهد بود . »
