فرموده است : يختلون . . . تا و بغرور الإيمان .
اين جملات توصيف احوال همين كشته شدگان و شرح چگونگى ربودن آنهاست ، يعنى : آنها به وسيله سوگندها و عهد و پيمانهاى دروغ فريب داده مىشوند ، چنان كه حسين بن على ( ع ) و يارانش را بدين وسيله فريب دادند ، واژه يختلون به صورت مبنىّ از براى فاعل نيز روايت شده كه در اين صورت فاعل آن فتنهانگيزان و پيروان آنهاست .
سپس امام ( ع ) شنوندگان را نهى مىكند كه مبادا در صورت ادراك اين فتنهها و مشاهده اين رويدادها فتنهانگيزان را يارى ، و با بدعتگران همكارى
[ 417 ]
كنند ، مراد از أعلام البدع يعنى از سران و رهبران اين بدعتها نباشند ، و در اين كار شهرت و آوازه به هم نرسانند كه مردم به آنها اقتدا كنند و به دنبال آنها بشتابند همان گونه كه به دنبال علم و نشانه مىشتابند ، در حديث است كه : « هنگام ظهور فتنه همچون شتر بچّه باش كه نه پشتى دارد كه بر آن سوار شوند ، و نه پستانى كه آن را بدوشند [ 3 ] » .
