شرح
مراد از بدعت هر نوع سنّتى است كه در زمان پيامبر اكرم ( ص ) وجود نداشته و پس از آن حضرت پديد آمده باشد .
اين بخش از خطبه مشتمل است بر بيان علّت لزوم ترك بدعت ، و برهان اين كه احداث آن مستلزم ترك سنّت است ، زيرا عدم احداث بدعت از سنّتهاى پيامبر اكرم ( ص ) مىباشد ، چنان كه فرموده است : كلّ بدعة حرام يعنى هر بدعت و پديده نوى در دين حرام است ، بنابر اين ايجاد بدعت مستلزم ترك سنّت خواهد بود ،
پس از اين امام ( ع ) دستور مىدهد كه از اين كار بپرهيزند و راه روشن را در پيش گيرند ، و اين همان طريق الهى و راه دين و شريعت است ، منظور از عوازم امور يا سنّتهاى كهنى است كه در زمان پيامبر ( ص ) جارى بوده ، و يا امور قطعى و مسلم مورد اتّفاق است نه پديدههايى كه مورد شكّ و شبهه مىباشد ، و توجيه نخست رجحان دارد زيرا در مقابل آن محدثات ( پديدههاى نو ) آمده است ، و اين كه فرموده است بدترين سنّتها بدعتهاست زيرا شيوههاى جديدى كه پديد مىآيد مورد شكّ و شبهه و خارج از قانون شريعت و موجب هرج و مرج و پيدايش انواع شرور و بديهاست . و توفيق از خداوند است .
[ 358 ]
