ترجمه
« خداوند پيامبرانش را از طريق وحى كه آنان را بدان مخصوص گردانيده بر انگيخت ، و آنها را بر آفريدگانش حجّت قرار داد ، تا نفرستادن پيامبران دليل و بهانهاى براى آنها نباشد ، آن گاه همه را با زبان صدق و راستى به راه حقّ فرا خواند .
آگاه باشيد خداوند ( با آزمايشهاى خود ) پرده از رازهاى درون بندگان برداشت ، نه بدين سبب كه به آنچه در درون خود پنهان داشتهاند آگاه نبوده و اسرار آنان را نمىدانسته است ، بلكه براى اين كه آنان را بيازمايد كه كردار
[ 346 ]
كدام يك نيكوتر است ، تا ثواب ، پاداش نيكوكار و عقاب ، كيفر بدكردار باشد .
كجايند آنانى كه به دروغ و با گردنكشى ادّعا كردند كه راسخان در علمند نه ما ، زيرا خداوند ما را برترى داده و آنان را پست گردانيده ، و به ما بخشش كرده ، و آنان را محروم فرموده ، ما را در حريم لطف خود وارد ، و آنان را از دايره عنايت خويش بيرون ساخته است به واسطه ماست كه هدايت درخواست مىشود ، و كورى جهل بر طرف مىگردد ، بىشك امامان و پيشوايان دين از قريشند ، و نهال وجود آنان در اين تيره غرس شده و از تبار هاشمند ، جز آنان كسى سزاوار خلافت نيست ، و حاكمان ديگر شايستگى امامت و پيشوايى اين امّت را ندارند . »
