ترجمه
« دنيا نهايت ديد كور دل است ، و آنچه را در پس آن است نمىبيند ، امّا كسى كه داراى بينش است ديدش از آن مىگذرد ، و مىداند كه در پس آن ،
سراى ديگرى است ، از اين رو صاحب بينش در انديشه كوچ كردن از آن ، و كور دل در پى چشم دوختن و دلبستن به آن است ، بينا از آن توشه برمىگيرد ، و نابينا براى آن توشه گرد مىآورد . »