فرموده است : لا تلتقي بذمّهم الشّفتان ،
يعنى : اينان كوچكتر از آنند كه انسان به مذمّت آنها پردازد . واژه استصغارا و ذهابا بنابراين كه مفعول له مىباشند منصوب شدهاند ، استشهاد به آيه شريفه و استرجاع امام ( ع ) در اين جا بسيار به جا و نيكوست ، زيرا چگونگى احوال ، و فقدان نيكان و بقاى اشرار و فرومايگان آنان مصيبتى است كه دامنگير آنها شده ، و يكى از آدابى كه خدا براى صابران در برابر مصيبتها تعيين فرموده اين است كه خود را تسليم ذات حق كنند و در برابر مصيبتها بگويند : إنّا لِلّهِ وَ إنّا إلَيْهِ رَاجِعُوْنَ چنان كه خداوند متعال فرموده است :
« و بَشِّرِ الصَّابِريْنَ » سپس با اظهار درد و اندوه درباره تباهيهاى اجتماعى و نبودن كسانى كه جلو اين مفاسد را بگيرند و اين اوضاع را دگرگون كنند ، و مردم را از اين آلودگيها باز دارند ياد مىكند ، و اين تذكّر براى بيدارى و هشيارى آنهاست كه اگر چه در ميان آنان كسانى هستند كه از اين تباهيها به دور و آنها را ناخوش مىدارند امّا در صدد دگرگونى اوضاع و جلوگيرى از منكرات و بازداشتن تبهكاران از ارتكاب مفاسد نيستند ، و اين خود رياكارى و از اعمال زشت است .
