فرموده است : فإن أبيتم . . . تا وضللت .
اين جمله به منزله مقدمه قياس جدل ، و صغراى شبهه خوارج است كه امام ( ع ) در خطبههاى پيش آن را انكار ، و بيان فرموده كه او با پذيرش حكميّت دچار خطا و ضلالتى نشده است ، و در اين جا مانند اين است كه مىگويد : آن چنان كه شما مىپنداريد فرض شود من خطا كردهام .
[ 245 ]