بخش های کتاب
و الفاظ اجاج ( شورى ) و صبر ( تلخى ) را براى بيمارى و دگرگونيهايى كه خوشيها و لذّات آن را تيره و مكدّر مىسازد ، استعاره فرموده ، و وجه تشبيه اشتراك آنها در احساس لذّت و الم است .