پس از اين فرموده است : ناصرنا و محبّنا . . . تا آخر .
اين گفتار براى جلب يارى و محبّت مردم است ، و با ذكر وعده رحمت و افاضه بركت از جانب پروردگار ، آنان را براى نصرت خويش دعوت ، و از دشمنى و كينهورزى نسبت به او كه موجب خشم و نزول عذاب پروردگار است بر حذر مىدارد ، و شايد منظور امام ( ع ) از ذكر فضايل خود ، همين مطلب بوده است . توفيق و دور ماندن از گناه بسته به يارى خداست .
[ 126 ]