5 و قوّة كلّ ضعيف :

قوّت و نيرومندى براى بيان كمال قدرت و توانايى و شدّت منع و دفع به كار مى‏رود ، و واژه مقابل آن ضعف و ناتوانى است ، و اين دو واژه از مقوله تشكيك است و اگر در مورد اشخاص استعمال شود محتمل زياده و نقصان مى‏باشد و چون ثابت است كه خداوند متعال پشتوانه و تكيه‏گاه همگى موجودات است و اوست كه به هر چيزى به اندازه قابليّت وى آنچه را استعداد و استحقاق دارد مى‏بخشد ، از اين رو او ، عطا كننده و بخشنده قدرت و كمال به هر ناتوانى است كه از پيش خود نيرو و توانى ندارد لذا توان و نيروى هر ضعيفى به هر دو معنايى كه از قوّت ذكر شد ، از اوست . نقل شده كه حسن بصرى گفته است :

از پيامبر خدا لوط جاى شگفتى است كه گفته است : لَوْ أنَّ لِىْ بِكُمْ قُوَّةً أوْ آوى إلَى رُكْنٍ شَدِيْدٍ [ 3 ] آيا مى‏توان تصوّر كرد كه پشتيبانى نيرومندتر از خداوند اراده كرده باشد ؟ اطلاق واژه قوّت براى خداوند نيز مانند اطلاق واژه غناست .

[ 2 ] هرگاه مفهوم كلى بر افراد خود بطور متفاوت صدق كند آن كلى را مشكّك و تفاوت را تشكيك گويند . فرهنگ معارف اسلامى ( مترجم ) .

[ 3 ] سوره هود ( 11 ) آيه ( 80 ) كاش مرا بر شما قدرتى بود يا بتوانيم به جاى محكمى پناه برم .

[ 92 ]