ترجمه
« ستايش ويژه خداوندى است كه با آفرينش خود ، بر بندگانش تجلّى كرده ، و با حجّت و برهان خويش در دلهاى آنان آشكار مىشود ، آفريدگان را بىآن كه نياز به تفكّر داشته باشد آفريد ، زيرا انديشهها جز براى صاحبان ضمير سزاوار نيست ، و خداوند در ذات خويش صاحب ضمير نيست ، دانش او اعماق پردههاى غيب را شكافته است ، و بر پيچيدهترين انديشهها و اسرار احاطه دارد . »