لغات
شيمة : خوى خلف : نوك پستان ماده شتر مخضود : بىخار شغر الكلب : سگ يك پاى خود را بلند كرد تا بول كند هار : اصل آن هائر است كه به معناى ويران است و از ثلاثى مجرّد به مزيد نقل شده است .
مانند : شائك و شاكى إحلولى : شيرين شد وضين : طنابى كه هودج را با آن مىبندند ماتح : آن كه دلو آب را از چاه بالا مىكشد ترويق : پاكيزه كردن جرف : جايى كه سيل آن را خالى كرده باشد شجو : اندوه صوّح النّبت : گياه خشك شد