فرموده است : و استوسقت في قيادها .

اشاره به اعرابى است كه فرمانبردارى كردند ، و در برابر اسلام گردن نهادند ، و واژه‏هاى اتّساق و قياد را از آن جهت استعاره فرموده كه آنان را به شترانى كه به دور ساربان گرد آمده و براى جلودار آنها منظّم شده‏اند تشبيه فرموده است . و واژه خاصره را براى باطل استعاره آورده و با ذكر لأبقرنّ آن را ترشيح داده است ، و اين به ملاحظه شباهت باطل است به حيوانى كه آنچه را گرانبهاتر از خود اوست مى‏بلعد ، و كنايه بر جدا شدن حقّ از باطل دارد . و توفيق از خداوند است .

[ 40 ]