ترجمه

« . . . و آن زمانى است كه از تباهيهاى آن كسى جز مؤمنان بى‏نام و نشان رهايى نيابند ، آنانى كه اگر در جايى حضور يابند شناخته نمى‏شوند ، و اگر غائب باشند كسى جوياى آنها نيست ، اينان چراغهاى هدايتند ، و براى سالكان راه حق در ظلمات جهل ، نشانه‏هاى روشنند ، آنها در راه ايجاد فتنه و مفسده گام بر نمى‏دارند ، و به بازگو كردن عيبها و خطاهاى ديگران نمى‏پردازند ، و بيهوده‏گويى و ياوه سرايى نمى‏كنند ، آنان كسانى هستند كه خداوند درهاى رحمت خويش را به روى آنها باز مى‏كند ، و سختيهاى عذاب خويش را از آنها بر طرف مى‏سازد .

اى مردم بزودى شما را زمانى فرا مى‏رسد ، كه اسلام همچون ظرفى كه وارونه شود و هر چه در آن است بريزد باژگونه مى‏شود ، اى مردم خداوند شما را پناه داده از اين كه بر شما ستم كند امّا از اين كه شما را بيازمايد پناه نداده است ، چنان كه فرموده است : « إنَّ فِيْ ذَلِكَ لآيَاتٍ وَ إنْ كُنَّا لَمُبْتَلِينَ [ 2 ] . »