ترجمة
بنىاميّه را زمان فرصت و ميدان مهلتى است كه ( رخش دولت را ) در آن ميتازاند ، اگر چه در بينشان اختلاف افتد ( و حال اينكه اختلافى در بينشان پديد نيامد و كسانيكه عليه آنها اقدام كردند بقول
[ 1212 ]
ابن ابى الحديد اغلب از غير خودشان بودند ، مانند جنگ معاويه در صفّين و يزيد با اهل مدينه و ابن زبير در مكّه ، و عبد الملك مروان با ابن اشعث ، و يزيد ابن عبد الملك با بنى المهلّب ، لكن وليد بن يزيد بن عبد الملك كه خليفه شد بنى اميّه تا آنجا كه بايد تاخته بودند ، لذا بدست ابو مسلم خراسانى كه ناچيزترين كسان زمانش بود بدستيارى بنى العبّاس از پاى در افتادند و منقرض شدند چنانچه حضرت فرمايد ) آنگاه گفتارها فريبشان دهند و بر آنان چيره گردند . سيّد رضى ( ره ) فرمايد مرود از إرواد بر وزن مفعل و اين از رساترين و شگفت انگيزترين سخنان است ،
و مثل اينكه حضرت زمان مهلتى را كه در آنند ، بميدانى تشبيه فرمودهاند كه تا پايان آن ميتازاند ، و همينكه بپايان رسيدند نظام كارشان از هم بگسلد ، و منقرض كردند ، و اين خبر صريحى از غيب است كه حضرت بدان اشاره فرمودهاند .
