ترجمة

از سخنان آنحضرت عليه السّلام است كه ياران خويش را مكرّر بآن اندرز ميداد ( و بتوشه بردارى براى سفر آخرت دعوت ميفرمود ) :

خدايتان بيامرزاد ، براى سفر آخرت مهيّا شويد ، كه نداى كوچيدن در ميانتان داده شده ، ( و منادى مرگ هر شب و روز فريادش بالرّحيل بلند است ) و مدّت ماندن خويش را در جهان كوتاه گيريد ،

( كه زمان عمر بسرعت برق ميگذرد ، و اجل بتندى باد در ميرسد ) و با توشه‏هاى نيكئى كه گرد آورده‏ايد ؟ بر خدا در آيند ، زيرا كه شما گردنه ناهموار ، و پر نشيب و فراز ، و منازل پر ترس و هولناكى در پيش داريد ( كه جز با كردارهاى نيكى كه بايد در جهان گرد آوريد گذشتن از آنها امكان ندارد ، و اين گردنه‏ها عبارتند از مواقف قبر و برزخ و قيامت ) كه از وارد شدن ، و توقّف در هر يك از آنها ناگزيريد ، و بدانيد كه مرگ شما را چشم انداز خويش قرار داده است ، و بشما مينگرد ، تو گوئى چنگال در آتش را در شما فرو برده ( و راه چاره را از هر سوى بر شما فرو بسته است ) ليكن كارهاى بسيار دشوار و سخت و درهم پيچيده ، و از اندازه بيرون آنرا از شما پنهان ساخته است ، بنابر اين رشته علائق جهان را از خويش بگسليد و توشه تقوى و ترس ( از خدا ) را پشتيبان خويش گيريد ( تا از آن عقبات و گردنه‏هاى صعب العبور آسان گذشته ، و سر خوش ببهشت جاودان درائيد ) .

سيّد رضى ره فرمايد : پيش از اين چيزى از اين جنس سخن كه روايتش بخلاف اين است ( در خطبه 48 ) گذشت .