ترجمة
( اى خواننده عزيز ) البتّه در روش رسولخدا صلّى اللّه عليه و آله ، چيزى است كه معايب و ؟
جهان را بتو نشان ميدهد ، زيرا كه آنحضرت با اهلبيتش در آن گرسنه زيسته ، و با آن مقام ارجمندى كه ( نزد خدا ) داشت از زيورهاى آن كناره گرفت ) ، پس بيننده بايد با ديده بينش بنگرد ، و به بيند كه آيا خداوند محمّد صلّى اللّه عليه و آله را ، در اين امر بزرگ شمرده ، و يا كوچكش گرفته اگر گويد او را خوار داشته ، بخداى بزرگ سوگند است كه دروغ گفته ، و بزرگ بهتانى زده است ،
( زيرا كه ممكن نيست خداوند اشرف مخلوقاتش را خوار گرفته باشد ) و اگر گويد او را گرامى داشته ، و بزرگش شمرده ، پس بايد بداند خداوند غير آنحضرت را كه جهانرا برايش گشاده گردانده كوچك داشته و مقرّبترين بندگانش را از آن دور كرده است ، پس شخص پيرو بايد از پيغمبر خودش پيروى كرده نشانه او را دنبال كند ، و پى او برود ( و به دستوراتش عمل نمايد و اگر از دنبال آن حضرت راه بر نگرفت ايمن از هلاكت نيست ، زيرا خداوند محمّد صلّى اللّه عليه و آله را نشانه قيامت و مژده دهنده به بهشت و ترساننده از جهنم قرار داده است ( زيرا كه او آخرين پيغمبر و بهمه احوال و اموريكه باعث سعادت و شقاوت است دانا بود ) او با شكم گرسنه از جهان رخت بر بسته و سالم از گناه وارد آخرت گرديد ( تا در جهان باقى بود ) سنگى بروى سنگى نگذاشت ، و بنائى نساخت ، تا اينكه راه خود را پيموده ، و نداى پروردگارش را لبّيك گفت ، پس چه منّت بزرگى است كه خدا بر ما نهاده ، و نعمت وجود آن حضرت را بعنوان پيشرو بما عنايت فرموده ، تا از او پيروى كنيم ، و قدم جاى قدم او نهيم ( و من در زندگانى همواره پيرو او بوده ، و بدنبال او رفتهام تا جائيكه ) بخدا سوگند ، باندازه بر اين جبّه خويش پينه بستم ، كه از پينه زننده شرمنده شدم ، و گوينده بمن گفت آيا آن را ( پس از اين همه پينه و وصله ) دور نمياندازى گفتم از من دور شو كه عند الصّباح بحمد القوم السّرى ، بامدادان
[ 433 ]
از ره پيمايان در شب سپاسگذارى ميشود ( همانطوريكه از كاروانيكه در شب راه بريده ، و صبح بمنزل رسيده تشكّر ميكنند ، اجر و مزد نيكوكاران را نيز در صباح قيامت خواهند داد ) .
