ترجمة
از سخنان آنحضرت كه ( در آن طلحه و زبير را سرزنش كرده فرمايد ) ( طلحه و زبير ) مانند رعد و برق در بيم دادن و ترسانيدن غرّيده و جهيدند ( اسباب كارزار را با سر و صداى بسيار فراهم كردند ) با اين كرّ و فرّ ترس و فرار نصيب ايشان شد ، لكن ما تا كاريرا نكنيم نترسانده و نميگوئيم و تا باران نباريم سيل جارى نميسازيم ( همانطوريكه سيل و باران مقرون برعد و برق است همانطور گفتار ما با كردار مقرون است )
