ترجمة
از خطبههاى آنحضرت عليه السّلام است ( كه هنگام خروج بطرف خوارج ايراد و در آن زمان جاهليّت را با زمان حضرت ختمى مرتبت مقايسه كرده فرمايد ) بدرستيكه خداوند تعالى محمّد صلّى اللّه عليه و آله را ( به پيغمبرى ) بر انگيخت در حاليكه آن حضرت ترساننده مردم از عذاب الهى و امين و نگهدارنده وحى و آنچه بر او نازل ميشد بود و شما گروه عرب در زشتترين كيش ( بت پرستى ) و بدترين خانهها ( حجاز ) در ميان سنگهاى درشت و كرزه مارهائيكه از حيث توحّش گويا كر بودند اقامت گزيده بوديد شرابتان آبى تيره و گنديده و طعامتان خشن بود ( معجونى از هسته خرما و خون و سرگين شتر و سوسمار خشگ كرده و آنرا ميخورديد ) خون يكديگر را ميريختيد از خويشانتان دورى ميكرديد ( پسر پدر را ميكشت و پدر دختر را زنده بگور ميكرد ) بتها را ميپرستيديد گناهان را رها نميكرديديد ( پس خداوند بواسطه پسر عمّ من محمّد شما را از آن زندگانى ننگين نجات داده دينتان بهترين اديان شهرتان بهترين شهرها و زندگانيتان آبرومندترين زندگانيها شد كشورهاى معظّم را گشوديد غنائم فراوان از خزائن كسرى و قيصر بچنگ آورديد اكنون بپاداش آن همه خدمات در حق خليفه و اهل بيت او از ستم و آزار فرو گذار نميكنيد .
