ترجمة
از خطبههاى آنحضرت عليه السّلام است در ستايش ذات باريتعالى سپاس ذات مقدّس خداونديرا سزا است كه داناى بامور نهانى است ، ( و نهانيها همه در نزدش هويدا است ) و نشانههاى ظاهر و هويدا بر وجود وى دلالت دارند ( زيرا كه موجودات را او ايجاد فرموده و مصنوعات وجود صانع را گواهاند و چون جسم نيست ) محال است كه او با بينائى چشم ديده شود پس سزاوار نيست چشم كسيكه او را نديده منكر او شود و زيبنده نيست قلب كسيكه ، هستى او را اثبات كرد بخواهد بكنه ذاتش پى ببرد او است كه در بلندى رتبه بر همه پيشى گرفته ، و هيچ چيز از او بلند مرتبهتر نيست ، و نزديك است و در نزديكى هيچ چيزى از او نزديكتر ( بمخلوقات خود ) نيست ، پس نه بلندى رتبه او او را از چيزى از آفريدههايش دور ميكند ، و نه نزديكى او چيزى از مخلوقاتش را با وى برابر و مساوى ميسازد ، خداونديكه هوشها را بر حدّ وصف خويش آگاهى نداده و با اين وصف شناسائى ذاتش را بقدر امكان از آنان پوشيده نداشته ( با اينكه بكنه ذاتش دسترسى ندارند از آثار و علائم بآللهيّتش معترفند ) پس او است كه نشانهاى وجود بر موجوديّت او گواه و ( حتّى ) دل همان شخص منكر نيز ( اين معنى را ) معترف است ( زيرا كه اگر دل او منكر است عقلش باينكه خدائى هست حاكم است ) پس خداوند تعالى بزرگتر است از گفتار كسانيكه او را باشياء تشبيه كرده و منكر او هستند .
