ترجمة

خردمند را زبان پشت دل ، و بيخرد را دل پشت زبان است .

سيّد رضى رحمة اللّه عليه گويد : اين از معانى ارجمند و دلپذير است ، و مقصود اينست كه خردمند زبانش را رها نميكند مگر بعد از مشورت و صوا بديد فكر و انديشه ، نكن نادان تراوشات زبانى و ريخت

[ 1038 ]

و پاشهاى كلاميش بر رجوع بفكر و تأمّل بر رأيش پيشى ميگيرد ، پس بدان ماند كه زبان خردمند پيرو دل و دل بيخرد پيرو زبانش ميباشد .

و اينمعنى بلفظ ديگرى هم از آنحضرت روايتشده است : و آن اين است كه دل احمق در دهانش و زبان عاقل در دلش ميباشد . و هر دو را معنى يكى است .