ترجمة

از خطبه‏هاى آنحضرت عليه السّلام است كه در ستايش خداوند يكتا و اوصاف انبياء و اولياء بيان فرموده :

با بركت و فضل است آنچنان خداونديكه همّتهاى بلند او را در نيابند ، و زيركهاى هشياران

[ 247 ]

باو نرسند ، ( افكار و انديشه‏هاى خردمندان از رسيدن بكنه ذاتش عاجز و زبون‏اند ) اوّليست كه پايانى برايش نبوده ، تا پايان پذيرد ، و آخرى از برايش نيست تا تمام گردد ( فردى است ازلى و قائم بالذّات كه تا ابد همه موجودات باو منتهى ميشوند ، و او از اوّل و آخر بودن كه از لوازم جسم است منزّه و مبرّى است ) .