ترجمة

هر آنكه با دست كوتاه ببخشد با دست بلندش ببخشند ، سيّد رضى عليه الرّحمة گويد : معنى

[ 1112 ]

اين است كه آنچه را كه مرد از مالش و لو كم در راه خير و نيكوئى ببخشد خدايتعالى اجر عظيمى برايش مقرّر ميفرمايد و دو دست اينجا عبارت از دو نعمت است ، حضرت عليه السّلام بين نعمت خدا و بنده بكوتاه و بلند جدائى افكنده ، اين را كوتاه و آن را بلند قرار داده‏اند ، چرا كه نعمت خدا هميشه و دائم است و بر نعمت مخلوق بسيار فزونى دارد ، و اصل كليّه نعمتها نعمت خدا است ، و هر نعمتى بسوى نعمت خدا باز ميگردد و از آن گرفته ميشود .