ترجمة
از سخنان آنحضرت عليه السّلام است ، بهنگاميكه ابن ملجم لعنة اللّه آن ضربت را بر ( فرق همايون ) حضرتش فرود آورد ، پيش از مرگ بر سبيل وصيّت فرمودهاند :
سفارش من با شما اين است كه ( مانند كفّار و مشركان پاى از دايره توحيد بيرون ننهيد و ) چيزيرا با خداوند بزرگ شريك و انباز نگردانيد . امّا محمّد صلّى اللّه عليه و آله را نكند كه سنّت و را تباه سازيد ( و از جادّه شريعت و طريقتش بيكسو شويد ، شما بايد همواره ) اين دو عمود را پايدار بداريد ، ( و از اين دو چراغ نور افشان خواهان روشنى باشيد كه ) اگر اين دو دستور را بكار بستيد ، ديگر نكوهش شما مورد ندارد ( بدانيد ) من همان يار ديروز شمايم كه امروز ( بدينسان در بستر ناتوانى و مرگ افتاده ) مورد پند و عبرت شمايم ، من فردا از شما جدا خواهم شد ، ( و در خانه آخرت جاى خواهم گزيد پس ) اگر نمردم و ماندم كه خود صاحب اختيار خون خويشم ( و ممكن است پسر ملجم مرادى را ببخشم ) و اگر نماندم كه نيستى ميعادگاه من ( و كلّيّه افراد بشر است ، و آنكه نميرد خدا ) است ، و من اگر عفو كردم و
[ 781 ]
از كشتن ابن ملجم ) گذشتم ، پس آن گذشت براى من باعث نزديكى ( بخدا ) هست ، و از براى شما نيكوئى و ثواب است ، بنابراين شما هم بگذريد ، مگر دوست نداريد كه خدايتعالى گناهان شما را هم ببخشد و بيامرزد ، سوگند با خداى كه من ( باندازه از اين جهان پر آشوب بيزار ، و ديدار خداى را خواهانم كه ابدا ) از اين مرگى كه ناگهانم فرو گرفت ، سبب كراهتى در خويش نديده ، و از پيدايش آن ناخورسند نيم ، هم اكنون من ( از فرط اشتياق بملاقات محبوب و رهائى از چنگ مكروهات جهان ) مانند آن تشنه وارد شونده ، بآبگاه ، و جوينده يابنده ميباشم ( كه بمنظور خويش نائل ،
و سعادت شهادت را دريافته ، با علا علّيّين با پيمبران و اوصياء همنشين شده ، و از نعمتهائيكه نزد خدا است بهرهمند خواهم گرديد ) زيرا كه آنچه كه نزد خدا است ، براى نيكان بهتر است .
سيّد رضى رحمة اللّه عليه فرمايد : ميگويم كه برخى از اين سخن در خطبههاى پيشين خطبه 149 گذشت . لكن چون اينجا زياده داشت تكرارش لازم افتاد .
