ترجمة
از خطبههاى آنحضرت عليه السّلام است ( در ستايش وفا و نكوهش مكر و حيله فرموده : ) براستيكه وفاء و صدق قرين يكديگرند . و من سپرى نگهدارندهتر ( از عذاب الهى ) از وفاى بعهد سراغ ندارم و آنكه بداند باز گشتن بكجا است ( و چگونه كيفر كردارش را ميدهند هرگز با كسى ) مكر نميكند لكن مادر زمانى واقع شدهايم كه اكثر اهل آن زمان مكر را زرنگى و زيركى فرض كرده ، و نادانان آنان را زيرك و سيّاس دانند ( گمان كردند كه معاويه مكّار كه در راه پيشرفت مقاصدش پاى بند به هيچ عهد و پيمانى نيست مردى است با كياست و زرنگ ) اين گروه مكّار و نادان را چه ميشود خدا بكشد آنها را بدرستيكه مرد زيرك و كاردان راه حيله و چاره پيكار را ميداند و نيروى اعمال آنرا در خويش ميبيند ،
[ 123 ]
ولى علت بكار نبردنش انست كه امر و نهى خدا جلوگير او است و با اينكه بكار بستن آنرا در عرضه توانائى خويش مىبيند آن را ترك ميكند ولى كسيكه در دين از هيچ گناهى رو گردان نيست ( مانند عمرو عاص و معاويه ) در صورت فرصت آن را بكار مىبندد ( و از مكر و خدعه خود دارى نميكند ) .
