ترجمة
از خطبههاى آنحضرت عليه السّلام كه در آن مردم را امر بتقوى و تهيّه توشه براى سفر آخرت كرده بندگان خدا از خدا بپرهيزيد ( او را معصيت نكنيد ) و بواسطه كردارهاى ( نيك ) خويش بر مرگهاتان پيش دستى كنيد ( پيش از مرگ اسباب آسايش پس از مرگ را فراهم نمائيد ) بهر چه از برايتان
[ 148 ]
باقى ميماند بخريد آنچه كه از دستتان ميرود ( دنيا را بآخرت سودا كنيد كه در اينمعامله سودى فراوان است ) از جهان كوچ كنيد كه براى كوچ دادن شما جدّيت بخرج داده ميشود ( شما را بشتاب كشانده و مىبرند ) پس براى مرگ مهيّا باشيد كه بر سرتان سايه افكنده است ( و مانند ) گروهى باشيد كه بانگى بر آنان زده شده آگاه ( و از خواب غفلت بيدار ) گشته و دانستند جهان ( فانى ) اقامتگاه آنان نيست پس آنرا ( ببهشت جاودانى ) تبديل كردند ( مردم دانسته باشيد ) خداى سبحان شما را بيهوده خلق نكرده و مهمل نخواهد گذاشت ( بلكه شما را براى معرفت و عبادت آفريده پس هركس فرمان خدا را ببرد ببهشت و هركس نافرمانى كرد جايش دوزخ است ) و نيست ما بين يكى از شما و بهشت و دوزخ جز مرگى كه ناگاه فرود آيد ( پس ) دوران زندگانى كه بيك چشم بهمزدن كم گشته و ساعتى ( بناى ) آنرا منهدم سازد بكوتاهى سزاوارتر است و غائبى كه ( وطن اصلى خود را گمكرده و دو عامل ) شب و روز او را ( بسوى آن وطن ) ميرانند البتّه بشتاب كردن سزاوارتر است و انسانيكه سعادت و خوشبختى و شقاوت و بدبختى بسوى او ميآيد ( و نميداند بكدام يك از اين دو ميرسد ) البتّه مستحقّ بهترين ساز و برگها ميباشد پس ( بندگان خدا ) در دنيا ( براى بيرون شدن از دنيا باندازه كه فردا ( ى محشر ) نفوس خود را بآن بتوانيد حفظ و نگهدارى كنيد توشه برداريد ،
( عمل صالح تهيّه كنيد ) از عذاب پروردگار بنده پرهيز كرد كه خويشتن را پند داد ( از تسويف دورى گزيد ) بر توبه پيشى گرفت ، بر خواهشها چيره گرديد ، ( همواره براى ديدار پروردگار مهيّا است ) زيرا كه مرگ پوشيده از او ، آرزو فريبنده او ، شيطان موكّل بر او است ، گناه را در نظر او آرايش ميدهد تا بر آن سوار شود ( آنرا مرتكب گردد ) او را بآرزوى توبه مىنشاند ، تا آنرا بتاخير افكند تا اينكه ناگاه مرگ بر او هجوم آورد ، در حاليكه بكلّى از آن بيخبر بوده است ، پس آه از حسرت آن صاحب غفلتى كه ( فرداى قيامت ) عمرش بر او حجّت و دليل بوده و روزگار او را ببدبختى كشانده باشد ،
( عمريكه وسيله سعادت او بوده آنرا در راه شقاوت خود مصرف كرده باشد ) ( و در خاتمه ) از خداوند سبحان خواهانم كه ما و شما را از كسانى قرار دهد كه هيچ نعمتى او را بطغيان و نافرمانى نيفكنده و هيچ فايده و نفعى او را از طاعت پروردگارش باز نداشته و پشيمانى و اندوهى او را بعد از مرگ در نيابد .
[ 149 ]
