ترجمة
قسمتى از همين خطبه است كه پس از غضب خلافت در شكايت از دشمنان خويش فرمايد :
( چون معاندين خلافت را غصب كردند ) پس ديده گشودم و ديدم جز اهلبيت خود ياورى ندارم ( و اگر در امر خلافت اقدام كنم آنها نيز كشته خواهند شد ) آنگاه در مرگ آنان بخل ورزيدم ( راضى نشدم كه آنها كشته شوند ) و چشمم را با وجوديكه خار و خاشاك ( غم ) در آن خليده بود بر هم نهاده و آب زهر آگين ستم را با اينكه غصّه راه گلويم را بسته بود آشاميده و خشم خويش را فرو خورده بر گرفتگى راه نفس و بر چيزهائيكه از طعم علقم تلختر است شكيبائى ورزيدم .
