ترجمة
( ناگفته نماند كه از قضاياى اتفاقيّه است كه ابن جرير طبرى دو نفراند هر دو بهمين نام ، و همين كنيت و هر دو عالم و صاحب مؤلّفات كثيره : يكى شيعى . و ديگرى سنّى محمّد بن جرير طبرى شيعى شيخ عالم ماهر خبير متكلّم ، محمّد بن جرير رستم الطّبرى الاملى صاحب كتاب دلائل الأمامة و المسترشد و از بزرگان علماء قرن چهارم است محمّد بن جرير طبرى سنّى صاحب تاريخ معروف طبرى و كتاب طرق حديث الغدير و او نيز از بزرگان عامّه است بارى اين ) ابن جرير طبرى ( سنّى ) از عبد الرّحمن بن ابى يعلى فقيه كه ( از بزرگان اصحاب امام عليه السّلام و ) از كسانى است كه براى پيكار با حجاج ابن يوسف با ابن اشعث بيرون شده بود روايتكرده است كه او در جمله سخنانى كه مردم را براى انگيزش بر پيكار تحريص مينمود گفته است : من از علىّ ابن ابى طالب كه خداوند در مرتبه نيكانش قرار دهد و ثواب شهداء ، و درستكاران را بوى عطا فرمايد شنيدم روزيكه با مردم شام برخورد شديم ميفرمود : الا اى مؤمنين هر آنكه ستمى را بنگرد كه بكار افتاده است ، و كار ناپسندى را بيند كه مردم را بدان ميخوانند و او در دل آن ناپسند را زشت پندارد البتّه رهائى يافته است ، و هر كس بزبان آن را بد داند او ماجور و از رفيقش برتر است ، امّا آنكه آنرا با شمشير انكار كند ، تا آنكه سخن خدا يرا والاتر و ستمكاران را سخن پائينتر آورد ( نهنگ آسا در درياى مهالك فرو شود ، تا پرچم توحيد را بر افرازد ، و كفر را ريشه براندازد ) اين مرد آن كسى است كه براه رستگارى رسيده ، و بر طريق ايستاده و يقين بحق در درونش نور افشانى آغاز نهاده است .
