ترجمة

( ابا عبد اللّه يا ابا محمّد ، خبّاب كشدّاد ، ابن الأرتّ كاحبّ ، از نيكان اصحاب رسولخدا و ششم كسى است كه اسلام آورد ، و در بدر و مشاهد ديگر حاضر گشته ، مورّخين او را در جاهليّت شمشير ساز و از فقراء مسلمين شمرده‏اند ، لكن شيخ طبرسى او را از اغنياء شمرده گويد : پس از اسلامش كفّار اموالش را

[ 1040 ]

بگرفتند ، و او از مكّه بمدينه كه هجرت كرد در صف فقراء جاى گرفت ، محدّث قمّى در سفينة البحار گويد خبّاب از مقدّمين در راه اسلام و از كسانى است كه كفّار باندازه پشتش را روى آتش گرفتند كه چربى پشتش آب شده ، آتش را خاموش كرد ، و وقتى عمر ابن الخطّاب در زمان خلافتش پشت او را ديد گفت من تا بحال چنين پشتى نديده‏ام بارى خبّاب در موقع جنگ صفّين در كوفه مريض و از دنيا رفت ، مردم نعشش را در پشت كوفه دفن كرده ، هشت يا نه نفر ديگر را هم در جوارش بخاك سپردند ، حضرت كه از صفّين باز ميگشتند نظرشان بآن قبرها افتاده فرمودند : اين قبرها چيست چون تا آن زمان مردم اموات را در خانه‏هايشان دفن ميكردند ، عرض كردند خبّاب مرد او را با چند نفر ديگر اينجا بخاك سپرديم حضرت فرمودند ) :

خداى بيامرزد خبّاب را كه او در حالت رغبت بدين اسلام آورد ، و از روى اطاعت به پيغمبرش هجرت نمود ، و بحال جهاد و پيكار در راه حق زندگانى كرد ، خنك آن رادمرديكه روز بازگشتش را بسوى خدايتعالى بخاطر آورد ، و براى روز حساب عمل كند ، و باندازه كفايت از دنيا قناعت ورزد و بداده خدا خوشنود باشد .