ترجمة
از خطبههاى آنحضرت عليه السّلام است ( كه در فضائل و مناقب ائمّه اطهار صلوات اللّه عليهم اجمعين
[ 373 ]
بيان فرموده :
خداوند تعالى پيغمبرانش را ( بسوى بندگانش ) بر انگيخت بآن چيزيكه آنها را بآن اختصاص داده بود ؟ روحى ( و معجزات و كارهاى خارق العاده كردن از قبيل مرده زنده نمودن و عصا را اژدها كردن و ماه را شكافتن ) و آنها را حجّت براى خلقش قرار داد ، و راه عذر آنان را ( كاملا ) بست ، تا لازم نشود حجّت ديگرى از براى آنان اقامه كند ، پس هر يك از آن پيغمبران مردم را بزبانى راستگو بسوى راه حق خواندن گرفتند ( و بشر را از تيه ضلالت بشهرستان هدايت كشانيدند .
آگاه باش بدرستيكه خداوند احوال خلق را هويدا ساخت هويدا ساختنى ( نيكو لكن ) نه براى اينكه او بآنچه كه نهان داشتند از رازهاى نگهداشته شده ، و مكنونات خاطرهاى آنان نادان باشد ، بلكه براى اينكه آنها را آزمايش كند ( همانطوريكه گاهى مولائيكه كاملا باحوال بندگانش عالم است آنها را براى اتمام حجّت بكارى ميگمارد ، و امتحان مينمايد و ميخواهد ببيند ) تا هر كدام نيكوكارترند جزاى او را ثواب و يا ( هر كدام بد كارتراند ) او را عقاب دهد .
كجايند كسانيكه خيال ميكردند آنها راسخ ، و ثابت در علم هستند بدون ما ، و بر ما دروغ بسته و ظلم ميكردند براى اينكه خدا ما را ( برتبه خلافت و امارت ) بركشيده ، و آنها را ( بواسطه نالايقى و بدگوهرى از اينمقام ) واگذارده ( علوم خويش را ) بما عطا فرموده ، و به آنان حرام نموده ( برحمت خويش ) ما را داخل و آنها را ( از آن ) خارج فرموده ، بواسطه ما است كه هدايت ( بهدايت يافتگان ) عطا گرديده ، و كورى ( از بينندگان ) برده شده است ، بدرستيكه امامان و پيشوايان ( خلق و جانشينان رسولخدا ) از قريش و ثابت در بطن هاشماند ، و اينمقام صلاحيّت از براى غير بنى هاشم نداشته ، و غير از آنها هم صلاحيّت اينمقام را ندارد ( از فرمايش حضرت كه ميفرمايد امامت در قريش و خاصّ بنىهاشم و ديگرى صلاحيّت اينمقام را ندارد ، كاملا مذهب تشيّع اثبات گرديده ، و هيچ راه حرفى براى كسى باقى نگذارده ابن ابى الحديد در جلد 2 ص 422 در اينمورد پس از اينكه متشبّت بتأويلات بارده گرديده ميگويد : اينجا جاى مشكلى است ، و مرا در آن نظرى است و شكّى ندارم ، كه اين فرمايش از حضرت امير المؤمنين ( ع ) ، و سخنى است درست ، و پيغمبر در حقّ او فرموده :
حقّ با على ، و على با حقّ ، و اين دو گردهم ميچرخند .
و اين حديث معروف است كه علىّ مع الحقّ و الحقّ مع علىّ يدور حيثما دار .
[ 374 ]
