ترجمة
از جمله سخنان آنحضرت است كه در نكوهش اهل بصره فرموده ( همينكه حضرت از جنگ جمل و فتح بصره فراغت يافت منادى از جانب آن امام همام ندا كرد كه پس از سه روز ديگر مردم بنماز جمعه حاضر شوند و مردم حاضر شده پس از خواندن نماز حضرت رو بجمعيّت كرده پس از حمد و ثناى خدا و درود برسول اكرم ( ص ) و استغفار براى مؤمنين حقيقى فرمود : ) اى اهل بصره شما لشكريان زن و پيروان حيوانى ( عايشه و شترش ) بوديد كه بصداى آن همگى بميدان جنگ حاضر و به پى شدن و گشته شدن آن در گريختند ، سستى رأى خوى شما و شكستن عهد آئين شما ، نفاق و دوروئى دين شما است ، آب شهرتان شور و بيمزه است ، هر كه در وطن شما اقامت گيرد گروگان گناه خويش ، و هر كه از شهرتان بيرون رفت برحمت پروردگار رسيده است ، ( ماندن در شهر شما باعث ارتكاب گناهان و بيرون شدن از آن موجب دورى از گناهان و رسيدن بثوابها است زيرا فرار از گناه ثواب است ) گويا مىبينم اين مسجد شما را مانند سينه كشتى ( كه آب تا كمر آنرا فرو گرفته باشد ) خداوند از بالا و پائين اين شهر عذاب فرستاده و هر كه در آن بوده غرق شده است ( از بالا باران و از پائين دريا طغيان كرده ) بروايت ديگر وارد شده كه قسم بذات خدا هر آينه غرق خواهد شد اين شهر شما حتّى گويا مسجد آنرا مينگرم كه همچون سينه كشتى بر روى دريا يا مانند سينه شتر مرغ كه بر روى دريا خفته پيدا است ، در روايت ديگر وارد شده كه فرمود ( گويا مىبينم اين مسجد را كه در آب فرو رفته ) مانند سينه مرغى در دريا كه مورّخين گفتهاند دو مرتبه يكى در زمان القادر باللّه و ديگرى در دوران القائم بامر اللّه بصره در آب غرق شد و بجز كنكرهاى همان مسجد جامع را كه از آب نمايان بود همه شهر در آب فرو رفت ، و نقل شده كه پس از ايراد اين خطبه حضرت از روى دلدارى باهل بصره فرمود من اين سخنان را براى آن گفتم تا ديگر باره عاصى نشده و بر امام زمان خويش خروج نكنيد .
[ 70 ]
