ترجمة

قسمتى از همين خطبه است كه بفتنه عبد الملك مروان اشاره كرده فرمايد :

گويا مى‏بينم او را ( عبد الملك مروان را ) كه فرياد كند در شام و پرچمهاى ( ستم ) خود را در كوفه هويدا ساخته ، و بسوى آن ميل كند ( در حال غضب ) مانند ميل كردن شتريكه دوشندگان خويش را بدندان ميگزد ،

و زمين را با سرهاى بريده ( مردم ) فرش نمايد ، دهان خويش را ( مانند گرگ درّنده براى ربودن مردم ؟ گشاده و قدم ( فتنه ) را در زمين سنگين كرده ، و بشهرهاى دور با صولتى بزرگ يورش برد ، بخدا سوگند

[ 362 ]

شما را در اطراف زمين پراكنده و دربدر خواهد كرد ، تا اينكه از شما باقى نماند جز مقدارى كمى باندازه سياهى‏ء كه از سرمه در چشم باقى ميماند ، پس عرب ( اهل كوفه و عراق ) همواره دچار اين فتنه‏ها باشند ، تا اينكه باز گردد بسوى آنان خردهاى گمشده ايشان ( ملك بنى مروان بپايد تا وقتى كه مردم از فتنه بتنگ آمده ميل بسوى حق كنند ) پس ( براى تخفيف فتنه و عذاب ) ملازم شويد سنّتهاى ثابت و نشانه‏هاى واضح و پيمان نزديك را كه آثار نبوّت از آن باقى است ( چنگ در حبل المتين دين زده ، و به آيات قرآنى متمسّك شويد ، و بآن عهديكه پيغمبر درباره من و عترت از شما گرفته پايدار بمانيد ) و بدانيد شيطان راههاى خود را براى شما روشن و گشاده گردانيده ، تا اينكه شما دنبال او افتاده و از او پيروى كنيد ،

( و پيروى از شيطان موجب دخول در نيران است )

[ 363 ]