ترجمة

( و قسمتى از اين خطبه درباره اصحاب جمل است : ) ( طلحه و زبير ) بيرون آمدند از خانه خويش در حاليكه همسر رسول خدا را ( با خود از شهرى بشهرى ) ميكشاندند بدانسانكه ( فروشندگان ) كنيز را هنگام فروش بدنبال خويش ميكشانند ، و با او بسوى بصره رفتند ، پس اين دو نفراند كه زنان خويش را در خانه نشانده ، و خانه نشانده رسول اللّه صلّى اللّه عليه و آله را بخود و ديگران نشان دادند ، و او را وارد در لشگرى كردند كه هيچ مردى در آن لشگر نبود ، جز اينكه ( بند ) طاعت مرا بگردن زده ، و بدلخواه با من بيعت كرده بود ، پس آن لشگر در بصره بر عامل من ( عثمان ابن حنيف ) و خزانه داران بيت المال مسلمين و ديگران از اهل بصره وارد شده ، گروهى را

[ 472 ]

بجور و آزار ، گروهى را بمكر و دستان كشتند ، بخدا سوگند اگر جز بيك نفر از مسلمانان دست نمى‏يافتند كه او را بدون جرميكه مرتكب شده باشد بكشند ، البتّه كشتن همه آن لشگر بر من روا بود ، زيرا آن لشگر در كشتن آن يكنفر مسلمان حاضر بوده ، و بدست و زبان مدافعه و جلوگيرى از آن كار زشت نكردند ( و اين حليّت خون آنها بر من در صورتى بود كه آنها يكنفر را كشته باشند ) اكنون داستان كشتن يكنفر را واگذار ( كه از اين روى بايد تمام آنها را از دم تيغ بگذرانم ) كه آنها باندازه شماره تمام لشگرشان هنگام ورودشان از مسلمانان كشته‏اند .