ترجمة
از نامههاى آنحضرت عليه السّلام است ، بمحمّد ابن ابى بكر بهنگاميكه آن حضرت خبر نگرانى او را از عزل نمودن و ( مالك ) اشتر را بفرماندارى مصر بجايش نصب كردن شنيد ، در حاليكه اشتر بهنگام توجّهش بوى ، پيش از رسيدن بدانجا ( در اثر زهريكه يافع غلام عثمان ،
دهقان عريش باغواى معاويه در شربتى از شير داخل كرده آشاميد و ) وفات نموده بود ( و ماشط )
[ 858 ]
از حالات محمّد را در نامه 27 بيان كرديم ، و چون حضرت محمّد را بسيار دوست ميداشتند بدلجويش فرمودند ) .
مرا رسيد كه از گماردن اشتر را بكارت ( از من ) دلگير گرديدى ، و حال آنكه اينكار من نه براى آن بود كه در كار كوشش و سعى تو كندئى و يا تندئى رخ داده باشد ( و بدان سبب خاطرم را رنجانده باشى نه بلكه چون كشور مصر وسيع و تو جوانى هستى نورس و مالك مردى مجرّب و كار آزموده بود ، بدان سبب او را مأمور آنجا ساختم ، و نظرم هم اين بود كه ) اگر من آنچه در زير سلطه و نفوذ تو است از تواش بستانم ، تو را بر جائى فرمانروائى دهم كه ( اداره امور و ) سنگينى آن تو را آسانتر افتد ، و فرمانروائيش تو را خوش آيندهتر باشد .
من اين مردى را كه فرمانروائى مصرش دادم ( و ميخواستم بجاى تواش بكار گمارم دلاور ) مردى بود ما را نيكخواه ، و بر دشمنان سختگير ، و كيفر كشنده ، ( گو اينكه تو نيز چنانى ، لكن حساب تو از مالك جدا است ، و مادر روزگار ديگر مانند اشتر پسرى نزايد ، و پهنههاى ميدان همچون وى سوارى بر پشت رخش ننگرد ، مگر نمىنگرى تا آن شير دلير در بيشه حجاز ميغرّيد ، چسان معاويه و اهل شام همچون روباهان در سوراخها خزيده ، و عراقيان بر خويش ميباليدند ، و اكنون چسان قضيّه بر عكس است ) خدايش بيامرزاد ، كه روزگارش را ( در اطاعت از خدا و فرمانبردارى و پشتيبانى از من به نيك بختى ) بسر رساند ، و در حاليكه ما از وى خرسند بوديم ، بديدار مرگش شتافت ، ( اميد است ) خداوند رحمتش را با وى عنايت ، و ثوابش را دو چندان فرمايد ، پس اكنون ( كه مانند اشتر از دست ما رفت ، تو لشگر را سان ديده ، و آماده پيكار بوده ، و همچون شيرى كه براى شكار از بيشه بيرون ميجهد ) خيمه بصحرا زن ، و با بصيرت و بينيش جنگ دشمنت را آماده باش ، و براى پيكار آنكه با توبه پيكار است ، دامن بكمر در زن . و مردم را براه پروردگارت ( كه همان پيكار با دشمن خدا است بخوان ، و هميشه خداى را يار و پشتيبان خويش گير ، تا آنچه مهمّ تو است كفايت كند ، و اگر بخواهد ( و مقدّر باشد ) بر آنچه كه بر تو نازل ميشود ، يأريت خواهد كرد ( و از شدائد پيروزت بدر خواهد آورد ) .
[ 859 ]
