ترجمة
پس از سجده فرشتگان و نافرمانى شيطان ، خداى سبحان آدم را در بهشت كه وسائل عيش و كامرانى در آن فراهم و بساط امن و شادمانى در آن گسترده بود ساكن ساخت ، و او را از عداوت و شيطنت ابليس بترسانيد ، شيطان بر آن مقام جاودان و آميزش با نيكوان رشگ برد ، و با سوگند دروغش بفريفت ، صفىّ اللّه يقين را بشكّ بفروخت ، از عزم و اراده بجانب وهن و سستى گرائيد ، فرح و شادى را بخوف و ترس ، و عزت و بزرگى را بندامت و پشيمانى تبديل كرد ، پس خداوند در توبه آدم بساط كرامت بگستريد ، كلمه رحمت را بوى تلقين فرمود ، بازگشت ببهشت را بوى وعده كرد ، و او را بمحنت سراى دنيا كه محلّ تناسل و زايشگاه فرزندان بود فرود آورد .
[ 41 ]
