ترجمة

از سخنان آنحضرت عليه السّلام است كه در آن از جور و ستم بنى‏اميّه اخبار فرموده :

بخدا سوگند بنى اميّه ( در ملك و سلطنت‏شان ) باندازه پايدار بمانند ، كه باقى نگذارند ، براى خدا حلالى جز اينكه حرامش كند ، و پيمان بسته را جز آنكه بازش سازند ( بند تكاليف اسلامى را از گردن خود و مردم بستم پاره نمايند ) تا جائيكه خانه گلين ، و خيمه پشمين ( در هيچ شهر و صحرائى

[ 257 ]

باقى نماند ، جز آنكه ستمشان آنجا را فرا گرفته ، و بدرفتاريشان اهل آنجا را دربدر و آواره سازد ، مردم در آن زمان دو دسته گريانند ، يكى گريانيكه بر دينش ميگريد ، و ديگرى بر دنيايش ( دين و دنياى مردم را دستخوش اميال جابرانه خويش قرار داده ، و همه چيز آنان را در قبضه اختيار خود گيرند ) بطوريكه خدمت كردن يكى از شماها ايشان را بى‏شباهت بخدمتگذارى بنده از آقايش نيست ، كه تا خواجه و آقا حاضر است ( از ترس ) فرمانش را ببرد ، و وقتى كه غائب است او را بدگوئى كند ، در آن زمان هركس اعتقادش بخدا نيكوتر ، رنج و گرفتاريش بيشتر است ، پس اگر خدا عافيت و سلامتى داد سپاس گذارى كنيد ، و اگر دچار بلا و محن شديد صابر و شكيبا باشيد ،

زيرا كه پايان كار پرهيزكاران است .