ترجمة
در اين خطبه حضرت عليه السّلام طرز درود و صلوات فرستادن بر پيغمبر اكرم را بمردم دستور ميدهد بار خدايا ، اى گستراننده زمينها ، و اى نگهدارنده آسمانها ، و اى آفريننده دلها ، طبق فطرت آنها ( دلها را پاكيزه و خالى از ديانات و عقايد آفريده و آنها را براى پذيرفتن دين حقّ آماده گرداندى ) پس دلهاى اشقيا بدبختى ، و دلهاى اتقيا سعادت و نيكبختى را براى خود برگزيدند ، قرار بده شريفترين درودها را ، و بلندترين بركتهايت را بر محمّد بنده و رسول خودت محمّديكه ( وحى و رسالت ) پيمبران پيشين بدوختم ، و راه بسته شده ( دين و عبادت تو ) از او باز ، حق و شريعت ( بحجّت و دليل ) از او آشكارا گرديد ، اوست كه كين و جوشش لشكرهاى باطل را برطرف كرد ، و صولت گمراهان را درهم شكستند ( خدايا ) همچنانكه او متحمّل بار سنگين رسالت شده ، و بقوّت آنرا بدوش كشيد ، و بفرمان
[ 161 ]
تو قيام كرد ، و در راه خوشنودى خاطر تو ثبات ورزيد ، بدون آنكه از پيش افتادن ( عقب ) بماند و در عزم و ارادهاش ( در تبليغ ديانت ) سستى ورزد ( تو خودت صلوات و رحمت و دروديكه جزاى اين كارهاى او باشد ، بروان او نثار كن خدايا ) محمّد است كه وحى تو را ضبط كرد ، بپيمان تو وفادار ماند ( او امر و نواهى تو را رسانيد ) و تا هر جا كه ممكن بود گذر كرده ، و فرمان تو را جارى ساخت تا اينكه شعله فروزنده ( علم و دانش را در كانون دلها ) برافروخت راه ( شرع ) را براى شخص خطا كار روشن ساخت ، پس از آنكه دلهاى مردم در ( گردابهاى ) فتنها و گناهان غوطه خورده بواسطه او هدايت شدند پرچمهاى ديانت و احكام درخشان را برپا كرد ( پروردگارا ) پس امانت تو را اوست مردى امين ( و گوهرهاى اسرار مكنون ) و علم مخزون تو را اوست شخصى خازن ، در روز قيامت گواه تو ، و بر انگيخته براستى از جانب تو ، و فرستاده بسوى مخلوق تو او است . خدايا در سايه لطف و مرحمت خود براى او جائى وسيع بگشا ، و از فضل و كرمت پاداشهاى نيكوئى باو بده ، آلها ، بناى عالى او را بر بناى بنا كنندگان پيش برترى ده ( دين و قوانين نورانى او را بر ساير انبياء گذشته غلبه ده ) جايگاه او را نزد خود گرامى دار ، نورش را تمام گردان ( دين او را بوسيله فرزندش مهدى موعود بأكناف گيتى برسان ) و بپاداش اينكه او را برسالت بر انگيختى ( و اين بار كمر شكن را بدوش او نهادى ) گواهيش را پذيرفته ، گفتارش را پسنديده قرار ده ، زيرا كه محمّد مردى بود درست گفتار و جدا كننده ( حق از باطل ) بار خدايا ، بين ما و او را پيوند ده ، در جائيكه زندگانيش خوش ، نعمتش هميشه و برقرار ، آرزوها در آن بر آورده ، هوسها در آن برآمده ، جاى وسيع آسايش ، و مركز راحت و اطمينان ، با تحفها و ارمغانها ( ى نيكو كه در آنجا مقرّر فرموده ، كه آن بهشت و تمام اين وسائل در آن موجود است كه ( فيها ما تشتهييه الأنفس و تلذّ الاعين و جزاء بما كانوا يعملون ) .
