ترجمة
مالكا ، از آن خونى كه ناحق و ناروا ريخته شود سخت بپرهيز ، چرا كه هيچ چيز عذاب را نزديك كننده ، و رنج را بزرگتر نماينده ، و نعمت را زايل كننده ، و عهده را كوتاه كنندهتر از خونيكه بناحق ريخته آيد نيست ( كه نيست ) بهنگام رستاخيز ( آنانكه ناحق و ناروا كشته شدهاند ، با همان طرزهاى فجيع و مناظر هولناك سر از خاك بركشند ، و قائمه عرش الهى را بدادخواهى بگيرند ، در آن روز ) نخستين محاكمهاى كه خداوند بدان ميرسد موضوع خونهاى بناحق ريخته شده ميباشد ، مبادا كه باتّكاء مقام سلطنت چنگال بخون بيگناهى بيالائى كه اين چنگ بخون بيگناهان آلودن پادشاهى را سست و زبون ساختن بلكه بمنزله ريشه كن كردن و بديگر كسش سپردن است ( ملّت غيور بهنگامى كه ديد شاه در ريختن خون بىگناهان دلير است ، بر خون خويش بيمناك شده خونش بريزند ، و ديگرى را بپادشاهى بردارند ) اگر عمدا كسى را كشتى در پيش خداى و من ( كه اميرالمؤمنينم ) عذرت پذيرفته نيست ، زيرا قصاص بدن در آن لازم افتد ( و بايستى بازاى خون مقتول خون تو ريخته آيد ) و
[ 958 ]
اگر گاهى چنان افتد كه از روى سهو و خطا ( و يا از فرط خشم و هوا ) يا اندازه نگه نداشتن در مشت و تازيانه و تيغ بكشتن كسى دچار آئى ، پس بدان كه بالاتر از كوبيدن مشتى كشتن است ( چه تفاوت ميكند كه تو با مشت و لگد كسى را بكوبى تا بكشيش يا اينكه با شمشيرش از پاى درافكنى ) نكند كه نخوت و خودخواهى شاهى تو را مانع از اين گردد كه خونبهاى مقتول را نپردازى ( و البتّه بايد آن را با كمال ميل پرداخته ، و از آنان پوزش خواهى كه بر جانت بخشودهاند ) .
