ترجمة
بنده خدا را نسزد كه دو چيز را تكيه گاه خويش قرار دهد ، و بدان دلگرم باشد : يكى تندرستى ،
ديگر دارائى ، زيرا آن را كه تندرستش بينى بناگاه بيمار گردد ، و آن را كه توانگرش بينى نادار شود ،
( پس انسان بايد خداى را پشتيبان خويش گيرد ، و بر او توكّل نمايد و بس ) .
