ترجمة

از سخنان آنحضرت عليه السّلام است كه در هنگام جنگ بيارانش فرموده :

هر يك از شما كه هنگام ديدار دشمن ، در خويش قوّت قلب و شجاعتى احساس نمود ، و در يكى از برادرانش ترس و سستى ديدار كرد ، بايد بواسطه آن تهمتنى و دلاورئيكه خداوند باو عنايت فرموده دشمن را از برادرش دفع كند ، همانطوريكه از خودش مدافعه مينمايد ، و اگر خواست خداوند تعالى بودى آن شخص ( ترسنده ) را مانند او ( دلير ) قرار ميداد ( البتّه شكرانه بازوى توانا بگرفتن دست ناتوان است ، در هر مورديكه بوده باشد ) براستيكه مرگ طلب كننده‏ايست شتابان كه نه ايستنده در مكان از چنگش رها ميشود ، و نه گريزنده از آن آنرا عاجز ميگرداند ، گرامى‏ترين مرگ

[ 330 ]

كشته شدن ( در راه خدا ) است ، سوگند بدان كسيكه جان پسر ابيطالب بدست او است كه هزار ضربت شمشير خوردن ( در ميدان جنگ و جهاد براى دين ) بر من آسانتر است از مردن در بستريكه در غير طاعت خدا باشد .