ترجمة

از سخنان آنحضرت عليه السّلام است هنگاميكه از نخيله بعزم جنگ با معاويه پاى مبارك در ركاب نهاد اين دعا را كه سزاوار است هر شخص مسافرى هنگام مسافرت بخواند خواندند :

بار خدايا از رنج و زحمت سفر ، و از اندوه باز گشتن ، و از نگاههاى بد مردم ( چشم زخمهائيكه در سفر براى خود انسان و در حضر براى اهل و اولاد پيش ميآيد از تمامى اينها ) بتو پناه ميبرم ، پروردگارا

[ 129 ]

توئيكه در سفر همراه و در وطن جانشين و سرپرست اهل منى و اين هر دو براى غير تو جمع نشود زيرا نه جانشين در وطن ميتواند همراه در سفر باشد ، و نه همراه در سفر ميتواند جانشين در وطن باشد ( پس اين توئى كه در سفر و حضر و برّ و بحر و روز و شب با تمام بندگان خويش انيس و جليس ميباشى ) سيّد رضى رحمة اللّه عليه گويد : ابتداى اينكلام از حضرت رسول صلّى اللّه عليه و آله نقل شده و اينكه حضرت امير عليه السّلام فرموده و لا يجمعهما غيرك از آن حضرت پيروى كرده و ببهترين وجه و بليغ‏ترين سخنى آن سخن را تمام كرده است .